روش شناسی فارابی در علم مدنی

نظریه و گرایش علمی مدنی فارابی، با توجه به برخورد بنیادین، فراگیر، نظام مند و غایی در عرصه عین یا پدیده مدنی، ذهن یا تعقل مدنی و علم یا یافته های مدنی و حتی عمل یا روابط و رفتار مدنی، ظرفیت بالایی برای باز سازی دوران جدید و پیش روی دارد و کارآیی روزافزونی می یابد. این نظریه با رویکردی مستقل و معتدل، قابلیت والایی برای ورود به چالش علمی سیاسی، اجتماعی معاصر و پاسخ گویی به نیازهای علمی و عملی حاضر دارد. گرایش علمی مدنی فارابی، به عنوان جهتی مستقل، جایگزین مناسب روش طبیعت انگار پوزیتیویستی و رویکرد ضد طبیعت گرای هرمنوتیکی، از جهت معرفت شناسی، روش شناسی و علمی اجتماعی و سیاسی بوده و برای رفع یا کاهش جهت گیری های یک سویه افراطی یا تفریطی و متعارض چالش علمی ـ سیاسی جاری و آتی می باشد.